Kilise, sözcük olarak “topluluk” anlamına gelir. Mesih’e iman ederek vaftiz olmuş her ırktan, cinsiyetten, yaştan ve toplumsal sınıftan kişilerin, Tanrı’nın seçtiği önderlerin gözetimi altında, Mesih’in hizmetini hem kilisede hem de tüm dünyada müjdecilik ve Mesih’e yaraşır bir yaşam aracılığıyla sürdürmek üzere oluşturdukları topluluktur. Evrensel kilise, Mesih’in göğe alınıp toplulukların kurulmaya başladığı dönemden (Elç. 2. bölüm), Mesih’in yeryüzüne döneceği ana dek İsa Mesih’i kurtarıcı olarak kabul etmiş ve edecek olan tüm imanlılardan oluşur. Kilise sözcüğü ilk olarak Elçilerin İşleri 2. bölümde geçer. Tanrı, “sır” olan (Ef. 3. bölüm) kiliseyi Eski Antlaşma’da açıklamamıştır.
Yeni Antlaşma’da kilisenin yapısını açıklamak için çeşitli benzetmelerden yararlanılmıştır. Bu benzetmelerin tümü, kilise üyelerinin Mesih’le ve birbirleriyle olan ilişkilerini, kutsallığı ve karşılıklı hizmet aracılığıyla gelişmeyi vurgulamaktadır. Karşılıklı yarar, çeşitlilik ve birlik kavramlarına da bu benzetmelerde (gelin, beden, bina benzetmelerinde) rastlanır. Kilisenin yeryüzündeki varlığı, güvey olarak tanımlanan Mesih’in, gelin olarak tanımlanan kiliseyi almak üzere dünyaya döndüğünde sona erecektir (Yu. 14:1-3; 1Ko. 15:51-58; 1Se. 4:13-5:11; Va. 3:10).
Kutsal Kitap ayetleri bibleserver.com web sitesinde yeni bir pencerede açılacaktır.
Kaynak: Açıklamalı Kutsal Kitap. (İstanbul: Yeni Yaşam Yayınları, 2010) s. 1588.
Telif Hakları © 2010 Yeni Yaşam Yayınları. İzin ile kullanılmıştır.