İsrail’in Gönence Kavuşması
Eski Antlaşma’daki bütün peygamberlik kitaplarının başlıca temalarından biridir. Kutsal Kitap boyunca Tanrı’nın tekrarladığı gönenç vaadi, Tanrı’nın tasarısının tarih içinde gösterdiği gelişime bağlı olarak farklı anlamlara gelir. Dilimize “eski hale kavuşmak”, “yenilenmek” veya “iyileşmek” olarak çevrilen bu kavram, en çok İsrail halkının Babil sürgününden geri dönmesi ve istilalar sırasında yıkılan tapınağın yeniden inşa edilmesi anlamında kullanılmıştır. Ayrıca, İsrail’in ruhsal olarak yenilenmesi (Mesih’e iman etmesi, bkz. Yer. 31:31-34; krş. Yşa. 30:18-22; 44:1-5; Hez. 11:19-20; 36:25-26; Yoe. 2:28-32), İsrail’in kuzey ve güney krallıkları olan İsrail ve Yahuda krallıklarının tek ulus olarak Tanrı’nın İbrahim’le yaptığı antlaşmada vaat ettiği topraklara yeniden yerleşerek birleşmesi (Yar. 12:1-3; 15:15-21; 28:13-15; Yas. 30:1-10; Yşa. 11:11-12,16; 35:1,2; Yer. 16:14,15; Hez. 11:14-18; 28:25-26; Amo. 9:11-15; Yoe. 2:18-27) ve dünyanın son zamanlarında Davut’un soyundan gelecek Kral’ın (Mesih’in) yeniden krallık tahtına oturması (2Sa. 7:11-16; Yşa. 9:7; Yer. 23:5,6; Luk. 1:31-33) anlamlarına da gelir. Ancak “gönence kavuşma” nihai olarak, Tanrı’nın halkının Mesih’in ikinci gelişinin ardından Tanrı’nın ilk yaratma amacına kavuşacağı bolluk ve barış dönemini ifade etmektedir. Pavlus’un Romalılar 11:11-32’te diğer ulusların bereketleneceğinden söz ederken kastettiği dönem de budur.
Kutsal Kitap ayetleri bibleserver.com web sitesinde yeni bir pencerede açılacaktır.
Kaynak: Açıklamalı Kutsal Kitap. (İstanbul: Yeni Yaşam Yayınları, 2010) s. 1212.
Telif Hakları © 2010 Yeni Yaşam Yayınları. İzin ile kullanılmıştır.